İlk kitaptaki düşüncelerim yerle bir oldu! America’yı sevmeye başladım mı ne? Bu kitapta onun için çok üzüldüm, Maxon’a öfkelendim ama çoğu zaman hak verdim.
Kitabın başları güzel olmakla birlikte sonlara doğru bir gelişmeler oldu ki
elimden bırakamadım. Çok yürek burkucuydu ama yaaa…
6 kişi kaldıktan sonra rekabet kızışsa da America’yı asıl endişelendiren,
Maxon’ın kalbine sahip olsa bile Illea prenses olmaya uygun olup olmamasıydı.
Sınıf sisteminin ne demek olduğunu içlerinde en iyi bilen o olmasına rağmen,
bazı durumlarda soğukkkanlılığını koruyaması ona dert açıyordu. Bu kitapta
America’nın bir başkaldıışı vardı ki “helal be yürü kızım kim tutar seni” dedim.
Tabi hareketlerinin sonuçları da çoğu zaman ağır oldu.
Prens Maxon ezik püzük, babasına başkaldıramayan biri gibi gözükse de temelde
halkını düşünen, bunun için de çabalayan biri olduğunu görüyoruz. Görüyoruz
derken çok fazla şey değil belki ama düşünceleri ve yaptığı küçük şeyler aslında
sandığımız kadar da babasına bağımlı ve sistemi kabullenmiş biri olmadığını
gösterdi bu kitap.
Üzülerek belirtmekteyim ki bu kitapta America’nın karşına bi rakip çıkıyor,
Kriss. Bir rakibin olmasının asıl sebebi de America’nın kendisi, çünkü
Prense tam olarak bir cevap veremiyor. Bu yüzden Maxon America tarafından
yüzüstü bırakılacak olursa eğer kendisine ikinci bir uygun aday düşünmek
zorunda, bu nedenle olabildiğince diğer kızlarla da vakit geçiriyor.
Aspen tek kelimeyle olağanüstü, böyle bir karakter yaratıp bir de ona mutsuz
son yazarsan bouzuşuruz yazarcım, çünkü en iyisini o hakediyor. Düşünceleri,
aşkı, görev sorumluluğu… tek kelimeyle mükemmel biri.
Kitapta maalesef ki Maxon ve America’nın birbirlerine olan güvenlerinin
sarsıldığını görüyoruz, benim için yürek burkan olay buydu. Ancak bu yine de
kötü bir şey değildi benim için, üçüncü kitabı okumayı daha çok isteme neden
oldu. Hatta ilk kitaba verdiğim üç puanı beşe yükseltmeyi bile başarttı.
*Spoiler vermemek için zor tuttum kendimi, beklenmedik çok şey okudum bu kitapta :P
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder